خیابان هارونیه
Behzad Davari Group
در محوطه هارونیه مناره‌ای سلجوقی با تزئینات زیبا وجود دارد که علاوه بر کاربری‌های گوناگون ماذنه نیز بوده و در کنار آن مسجد و احتمالاً مکان‌های عمومی دیگری نیز بوده است که در دوران بعدی به‌خصوص صفوی ملحقات جدیدی به آن افزوده شده است. این بنا با خشت، آجر، سنگ و ملات‌های مختلف ساخته و معماری شده است. در این بنا شیوه‌های تزئینات گوناگونی به‌خصوص در بدنه و سقف به کار رفته که از آن جمله می‌توان به کاشی‌کاری، مقرنس‌کاری و گره‌بندی، نقاشی‌دیواری، گچ‌بری، آینه‌کاری، چوب‌آرایی، فلزکاری، حجاری، چاپ و هنرهایی همچون نقاشی، تذهیب و تشعیر، خوشنویسی اشاره کرد. بنای هارونیه با حیاط بزرگ تزئین شده با آجر و کاشی و گچ، حجاری ازاره‌ها و کف و سنگاب وسط حوض و حجره‌های دوراردور که از طرفی به بازار بزرگ اصفهان و از طرفی به بازار هارونیه (یا “هالّاوِلات” به لحجه اصفهانی شاید مخفف هارون ولایت باشد) با درب‌های بزرگ با استادی کامل ساخته شده مشرف است. درآیگاه و سکو، مانند بسیاری از بناهای اصفهان جزو جدایی ناپذیر بنا هستند و همچنین هشتی و دالان که حیاط حجره‌دار را به آستانه متصل می‌کنند. اصل بنا در جبهه جنوبی قرار دارد که شبیه به چهارتاقی‌های قدیم ایران بر روی ضریح مطلا، میناکاری و قلم زنی و سنگ مزار نفیس با گنبدی فیروزه‌ای برافراشته و دوار که با کاشی‌های زیبا با نفوش اسلیمی و سَرتُرنج و همچنین خط مُعَقِّلی بر زمینه فیروزه‌ای آراسته شده است. سقف زیر گنبد با نقوش تزئینی بر سفید گچ و دیوارها با برجسته‌کاری خوشنویسی و ختایی با کتیه‌های دورادور و قابی و ازاره‌ها با کاشی‌کاری لاجوردی مسحور کننده پوشش و تزئین یافته است. کف حرم از سنگ مرمر بسیار خوشرنگ پوشیده شده است. مدخل مربوط به فضای اصلی حرم و در کنار در ورودی حرم و همچنین بر تقسیم‌بندی‌های سقف با نقاشی‌دیواری‌های استادانه به شیوه مذهبی اولیه که از اواخر دوران صفوی آغاز و به شیوه نقاشی قهوه‌خانه منتهی می‌شود کشیده شده است.
